Welkom bij Uitgeverij Blauwburgwal
…
De maakbare mens- Nu te bestellen
Of het nu gaat om gezondheid, veiligheid of meningen: alles moet meetbaar en maakbaar zijn. De instabiele factor in deze maakbare samenleving is de mens. Daarom wordt aan de mens gesleuteld: aan zijn gevoelens, gedachten en gedrag. Het doel: een modelburger die geen risico’s neemt, gezond is en altijd de juiste opvattingen heeft.
In De maakbare mens beschrijft journalist Bina Ayar met scherpe pen hoe de maakbaarheidsmanie gepaard gaat met moralisme, controle en het verlies van vrijheid, verbinding en verbeelding. Aan de hand van interviews met denkers en specialisten wordt ook duidelijk dat het paradoxen regent bij de conditionering van de mens. Het uitsluiten van minderheden die zich weigeren te laten omvormen tot ‘inclusieve modelminderheden’ is daar een treffend voorbeeld van. Indringende vraag: is de maakbare mens nog wel menselijk?
“Ayar analyseert vlijmscherpe de obsessie van de machthebbers en hun roeptoeters van de media in hun fanatieke streven naar een land vol Stepford Wives: modelburgers die geen risico’s nemen, gezond zijn en altijd de juiste opvattingen hebben.” – HP De tijd
Bina Ayar (1972) is historicus, redacteur en freelance journalist.
(Media kunnen contact opnemen met de uitgever via info@blauwburgwal.nl)
De stikstoffuik – #1 Bestseller!
Op 3 maart 2023 verscheen het geruchtmakende boek de stikstoffuik van wetenschapsjournalist Arnout Jaspers. Het boek staat als 8 weken in de Bestseller top 60, warvan drie weken op #1.
Arnout Jaspers fileert in ‘De Stikstoffuik’ gedetailleerd en genadeloos hoe het unieke Nederlandse stikstofprobleem ontstond, waarom Nederland als enige land ter wereld een fulltime ‘stik- stofminister’ heeft en hoe de hele ‘crisis’ gebaseerd is op onwetendheid, misbruik van wetenschap en schimmige deals in achterkamertjes.
‘De enkeling die in de alfahel het betahoofd koel hield en vanaf het begin nuchter en kritisch is geweest, is de fysicus en wetenschapsjournalist Arnout Jaspers,’ zegt bioloog en oud-minister Ronald Plasterk. ‘In dit verstandige boek vol nuttige feiten toont hij de absurditeit van het beleid aan. Iedereen zou het moeten lezen, zeker elke politicus of politiek geïnteresseerde.’
Auteur Arnout Jaspers (1958) studeerde natuurkunde in Leiden, publiceerde als wetenschapsjournalist onder meer in NRC Handelsblad en de Volkskrant en is columnist van Wynia’s Week.
(Media kunnen contact opnemen met de uitgever via info@blauwburgwal.nl)
Het nieuwe boek van Syp Wynia
Op 4 februari 2023 verscheen het boek 70 Actieve herinneringen aan een gaaf gidsland, het nieuwste boek van journalist en opiniemaker Syp Wynia
Wie is de machtigste man van Nederland? Hoe werd Nederland klimaatkoploper? Waarom is de Turkse president Erdogan de favoriete vijand van onze politici? Is Mark Rutte werkelijk zo invloedrijk in Brussel? Waar was de maandenlange avondklok voor nodig? Hoe werden we zo’n gewelddadig land? Is het Nederland dat hoog in de lijstjes prijkt wel werkelijk wel zo gaaf en voorbeeldig?
In 70 Actieve herinneringen aan een gaaf gidsland beschrijft Syp Wynia de jaren twintig van de 21ste eeuw in een land dat zichzelf graag als het beste ter wereld ziet. Waar is dat land gebleven? Is Nederland wel werkelijk het beste jongetje van de klas? Een enkele keer grijpt Wynia terug op eigen ervaringen en herinneringen, soms tot ver in de 20ste eeuw.
Syp Wynia (1953) is journalist, schrijver, uitgever en hoofd- redacteur van het online magazine Wynia’s Week. Hij werkte in Groningen, Den Haag en Brussel en was meer dan 20 jaar economisch columnist en politiek commentator van weekblad Elsevier. Wynia schreef verschillende boeken, waaronder Tegen de onzin (2020).
(Media kunnen contact opnemen met de uitgever via info@blauwburgwal.nl)
Wierd Duk in Nederland
Op 15 december 2022 verscheen het boek Wierd Duk in Nederland een selectie uit de interviews die Duk de afgelopen vijf jaar maakte voor zijn wekelijkse rubriek in De Telegraaf.
Samen geven die gesprekken een beeld van de sluipende veranderingen in het Nederland van woningtekort en overbevolking, van slavernij-excuses en gasbevingen, van armoede, woke-activisme en stikstofdeposities, van de kloof tussen stad en platteland.
Dit boek geeft een gezicht aan het deel van Nederland dat slecht doordringt tot het Binnenhof en het Mediapark. Duk blijft niet achter zijn bureau zitten, maar zoekt de stille meerderheid thuis op: de Urker visser, de Rotterdamse huurster, de Apeldoornse corona-demonstrant, de slachtoffers van de Groninger aardbevingen. Het is ook het Nederland van de Nederlanders die zich ontheemd voelen in eigen land. Onder de oppervlakte broeit de weerstand.
Johan Derksen over journalist Wierd Duk: “Wierd Duk laat als enige de zwijgende meerderheid aan het woord. Dit is de stem van Nederland!”
(Media kunnen contact opnemen met de uitgever via info@blauwburgwal.nl)
WOKELAND
In amper tien jaar tijd wisten kleine groepjes actievoerders de Nederlandse media, vaderlandse geschiedenis, subsidiebeleid, taal en het nationale zelfbeeld naar hun hand te zetten. Nederland werd een schuldig daderland. De zelfbenoemde slachtoffers eisten met opmerkelijk succes op tal van terreinen bijstelling van de nationale identiteit.
Coen de Jong beschrijft in Wokeland voor het eerst hoe aan ras en ‘gender’ ontleende Amerikaanse denkbeelden in hoog tempo vat kregen op Nederland. Het begon met acties tegen Zwarte Piet en verschoof al snel naar de slavernijgeschiedenis en ‘institutioneel racisme’. Ondertussen voegde de eveneens uit de VS geïmporteerde ‘genderneutraliteit’ zich in de woke-agenda.
De Nederlandse autoriteiten bogen in opvallend hoog tempo mee onder de morele druk van activisten, zonder dat er een politiek debat aan te pas kwam. Een beperkt aantal politici en bestuurders speelde daarbij een opvallende rol.
(Media kunnen contact opnemen met de uitgever via info@blauwburgwal.nl)
De linkse kerk
Geen enkele minderheid had de afgelopen twee eeuwen zo’n grote invloed in Nederland als de gereformeerden. Ze maakten nooit meer dan een tiende van de bevolking uit, maar zorgden wel voor politieke omwentelingen en leverden verschillende minister-presidenten. Uitgerekend de eerder zo conservatieve gereformeerden sloegen vanaf 1960 voortdurend linksaf en hadden zo een sleutelrol bij de progressieve kanteling van Nederland.
Zonder de links afgeslagen gereformeerde politici van de ARP was er geen kabinet-Den Uyl geweest. De oppositie in eigen kring kwam van de dominees van de EO en van de rechtzinnige politici van de voorlopers van de ChristenUnie. Maar ziedaar: in de 21ste eeuw worden kabinetten van Balkenende en van Rutte op de been gehouden door dezelfde ChristenUnie, die op haar beurt links afslaat – zij het niet in alles.
In De Linkse Kerk onderzoeken prominente auteurs onder redactie van Syp Wynia en Henk-Jan Prosman de moderne woelingen onder de gereformeerden en de soms verregaande effecten op Nederland als geheel. Want gereformeerden zijn gewend voorop te gaan, ook als ze linksaf slaan.
De schijn regeert
Roderick Veelo is een bekend gezicht in de Nederlandse media. Sinds 1992 werkte hij bij diverse omroepen, waaronder de NOS, VARA en RTL Z. De afgelopen zes jaar ontwikkelde Veelo zich daarnaast tot een zeer succesvol columnist, in onder andere De Telegraaf. In zijn columns stelt hij schijnvertoningen en hypocrisie aan de kaak in de politiek, het bedrijfsleven en de journalistiek.
Nooit eerder verschenen zijn stukken in boekvorm. Met het uitbrengen van De schijn regeert komt Veelo tegemoet aan de wens van een trouwe lezersschare.
Veelo hekelt in De schijn regeert onder meer de heldenrol die U2-zanger Bono zichzelf aanmeet als strijder tegen armoede en sociaal onrecht, maar tegelijkertijd z’n vermogen onderbrengt in belastingparadijzen.
Hij vraagt zich af waarom multinational Unilever hoog van toren blaast over mensenrechten, maar in alle talen zwijgt over executies in Iran waar het zeep en tandpasta mag maken. En wat bedoelen woke-activisten met inclusief en rechtvaardig als zij de mensheid opdelen in goede en verkeerde huidskleuren? En hoe combineren instellingen en bedrijven deze opdeling met hun pretentie mensen te verbinden?
Het verdriet van de Schilderswijk
‘Als het waar is wat veel oud-Schilderswijkers zeggen, dan kun je er niet omheen dat duizenden – misschien wel tienduizenden – iets verschrikkelijks is aangedaan…’
Er is veel geschreven over de Haagse Schilderswijk, maar zelden vanuit het standpunt van de Schilderswijkers zelf. Maaike van Charante zocht in het Haags Gemeentearchief naar de oorzaken van de grote veranderingen in Nederlands bekendste – en wellicht beruchtste – volkswijk tijdens de periode 1960-1980.
Ze beschrijft het langgerekte sterfbed van de oude wijk en de pijn van de bewoners. Het boek eindigt met een krachtige oproep om te leren van de geschiedenis: ‘Met dit boek wil ik een monument oprichten voor al die mensen die vertrapt zijn en niet gehoord werden. De teloorgang van de oude Schilderswijk was een tragedie. Maar laten we tenminste leren van deze ramp, opdat de machtelozen niet opnieuw vermalen worden door de onverschilligheid van de machtigen.’
Dwingeland
Facebook en Google verwijderen opinies. Inlichtingendiensten weten wat burgers zeggen en denken. Politici schrijven voor welke woorden mensen mogen gebruiken. Geestdrijvers bepalen wat mensen wel en niet moeten denken. En tegenspreken? Dat is, zeker sinds het coronajaar 2020, niet de bedoeling.
George Orwell beschreef in 1984 een somber toekomstbeeld: een onvrije samenleving vol dwang. Zulke onvrijheid konden we ons in Nederland decennialang niet voorstellen. Waarom zien we in ons dagelijks leven dan toch steeds vaker autoritaire ontwikkelingen?
In Dwingeland beschrijft Coen de Jong dat veel voorspellingen van Orwell uit 1984 sluipenderwijs uitkomen en hun intrede doen in de polder. Onze grondwettelijk vastgelegde vrijheden en burgerrechten komen daarbij steeds vaker in de knel.